Zesłanie Ducha Świętego - rzeźba została wykonana z klonu jesionolistnego.
I. Ekspiacja (wys. 175 cm.)
Rzeźba może oznaczać:
1. Blokowisko
Na niewielkiej powierzchni żyją ludzie, którzy reprezentują cały przekrój
społeczeństwa: różni ludzie, różne światy. W jednym tylko bloku gromadzi się tak
wiele emocji: radość, smutek szczęście, żal, śmiech i płacz. Narosty na drewnie
symbolizują trąd ludzkich grzechów.
2. Misericordia
W centrum rzeźby znajduje się chusta św. Weroniki, która akcentuje znaczenie
miłosierdzia w życiu człowieka. Wyłaniające się z konara postacie symbolizują
dwunastu uczniów Chrystusa, którzy podobnie jak mieszkańcy klatki, czy bloku
tworzyli wspólnotę.
3. Wizualizację „gombrowiczowskiej gęby”
Nawiązanie do groteski Witolda Gombrowicza pt. „Ferdydurke”. „Bo nie ma
ucieczki przed gębą, jak tylko w inną gębę. A przed człowiekiem schronić się
można tylko w objęcia innego człowieka.”
II. Katharsis (wys. 158 cm.)
Nazwa ta dotyczy rzeźby, która przedstawia oblicze Matki Bożej oraz wyobrażenie Ducha
Świętego. Jego oczyszczająca moc oraz opieka Pośredniczki wszystkich łask sprawiają, że
człowiek jest zdolny do podźwignięcia się z upadku, a nawet do świętości - stąd Maryję
otaczają figury świętych.
Ogrójec - kamienie symbolizują apostołów: Piotra, Jakuba i Jana.
Biczowanie (wys. 190 cm.) - lustro jest symbolem:
- tego, co niewidzialne, co tkwi głęboko ukryte w każdym z nas,
- kruchości naszej i mijającego nieubłaganie czasu
Koronacja Matki Bożej (Madonna na schodach) (wys. 119 cm.)
Życie Maryi wyznaczały etapy:
- Fiat (Niech mi się stanie),
- Magnificat (Wielbi dusza moja Pana),
- Stabat (Stabat Mater Dolorosa- Stała Matka Boleściwa),
- Assumpta Est (Wniebowzięta jest).
Po tych stopniach Maryja podążała do nieba służąc Bogu i ludziom.
Lacrimosa (powódź łez) (wys. 235 cm.)
Rzeźbę można interpretować w następujący sposób:
1. Requiem dla mojego przyjaciela Jezusa
2. Pieta Kamienowanych
Dodatkowe informacje
Figury otaczające Maryję w scenie Zesłania Ducha Świętego: ks. Popiełuszko, ojciec Pio, bł. Aniela Salawa, św. Franciszek, św. Hieronim, św. Rita, św. Barbara, brat Albert, św. Jan Vaniey, św. Teresa, św. Antoni.
Kolejność figur w tajemnicy Ostatniej Wieczerzy (od lewej strony): Jakub, syn Zebedeuszowy, Bartłomiej, Tadeusz, Filip, Tomasz, Jan, Chrystus, Jakub, syn Alfeuszowy, Mateusz Celnik, Judasz Iskariota, Szymon zwany Piotrem, Andrzej, Szymon Kananejczyk.
Za postaciami apostołów znajduje się płaskorzeźba wyobrażająca Ducha Świętego (Chrystus ma rozwiane szaty).
Obok Maryi w scenie Wniebowzięcia klęczą: św. Onufry i św. Izydor, nieco z tyłu stoi św. Maksymilian Kolbe.
Pod krzyżem, w scenie Ukrzyżowania, leżą judaszowe srebrniki.
W scenie Zmartwychwstania, w grobie znajduje się niewielki anioł z korzenia, którego strukturę ukształtowały wody jeziora.